بررسی ارتباط سازه های مرتبط با فرسودگی شغلی پرستاران در بیمارستان شفا شهرستان بابلسر در سال ۱۳۹۴

زمینه و هدف: فرسودگی شغلی به عنوان خستگی ناشی از فشارهای موجود در محل کار، عواقب و هزینه های بسیاری بر سازمان های بهداشتی- درمانی و کارکنان آن تحمیل می کند، مانند تعویض شغل، غیبت ها و تحت تاثیر قرار گرفتن سلامت روانی فرد. با توجه به اهمیت فرسودگی شغلی و تاثیر آن در عملکرد کارکنان و میزان بهره وری سازمانی، این مطالعه به منظور تعیین ارتباط سازه های مرتبط با فرسودگی شغلی پرستاران در یک بیمارستان دولتی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر تکنیک آزمایش و ارزیابی تصمیم گیری می باشد. متغیرهای این پژوهش شامل کیفیت زندگی کاری، رفتار شهروندی سازمانی، فرسودگی شغلی، سلامت روانی و اخلاق اسلامی است. جامعه آماری را بیست وپنج نفر از خبرگان، سرپرستان و مسئولین مرتبط با وضعیت نیروی انسانی در بیمارستان شفاء شهرستان بابلسر در سال 1394 تشکیل می دهند که این افراد به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گردیدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه مقایسات زوجی جمع آوری شد. تجزیه وتحلیل داده ها نیز از طریق تکنیک دیمتل انجام شد. یافته ها: با توجه به نتایج به دست آمده از تکنیک دیمتل، رتبه بندی متغیرها بر اساس مقادیر  نشان داد که متغیرهای فرسودگی شغلی (195/7)، مهم ترین و رفتار شهروندی سازمانی (814/6) کم اهمیت ترین متغیر هستند، هم چنین رتبه بندی متغیرها بر اساس مقادیر  نشان داد که متغیرهای اخلاق اسلامی (566/1)، تأثیرگذارترین، و رفتار شهروندی سازمانی (409/0-) تأثیرپذیرترین متغیر است. از طرفی با توجه به مقدار  می توان دریافت که فرسودگی شغلی دارای نقشی مرکزی است و به عبارتی بیشترین مقدار ارتباط را با سایر متغیرها دارد. نتیجه گیری: با توجه به آشکار شدن نقش مرکزی فرسودگی شغلی در میان متغیرها، مدیران بیمارستان با برنامه ریزی و تدوین برنامه های مناسب، می توانند در جهت کاهش و بهبود فرسودگی گام بردارند، و سطح فرسودگی را در پرستاران به وضعیت مطلوب تری برسانند.